roman yazan zombi kikolamaca

Sevgili uykusuzdaşlarım; bilirim içinizde yığınla yaratıcı insan var. Bu bloga taa ilk başladığım zaman temel önermem "uyku problemi çeken insanların esasında çok yaratıcı olmaları gerekir" idi. Bu fikrim hala değişmedi. Ben de sıkı bir uykusuz olduğuma göre bir yakım üretici faaliyetler içine girmiş olmam sizi çok şaşırtmaz heralde. Naçizane hikayeler yazıyorum efendim. "Ahahueha bu dil kullanımıyla mı?" diye şaşırdığınızı duyar gibiyim. Evet blogda biraz özensiz yazılar çıkarıyorum ama hikaye yazarken işimi ciddiye alıyorum. Ama konu sapıyor anlatmak istediğim bu değil.

Bir yıl önce yazdığım hikayeler çift haneli sayılara ulaştığında daha geniş öyküler yazmam gerektiğini hissettim. Kafamda bu şekilde anlatılabilecek 3+1 hikaye var. "+1 ne lan?" dediğinizi duyar gibiyim. Bu arada sanırım siz de farkettiniz devamlı birilerinin bir şeyler dediğini duyar gibi oluyorum. Sanırım ufaktan beynim peynir haline gelmeye başladı. Öhöm, +1 olarak düşündüğüm şey bir fantastik hikayeydi amma velakin şimdilik eğer oturup yazacaksam fantastik edebiyata bulaşmış olmak istemiyorum. "Eh madem fikirlerin var niye yazmıyorsun?" dediğinizi duyar gibi değilim eheh bunu kendim soruyorum ayna karşısında. Problemim şu; yazmaya çalıştığım birkaç ufak girizgah yaptığım bu konularda, bilgi eksikliği içerisinde bulunduğumu hissediyorum ama ne kadar uğraşırsam uğraşayım tatmin olmuş hissetmiyorum. Bu sebepten de roman fikirlerim veya en azından uzun öykü fikirlerim beynimin topraklarında gömülü duruyorlar ve acıkmış bir zombi gibi arasıra mezarlarından kalkıp üzerlerinde dolaştıkları beynimi kemirip karınlarını doyurup geri deliklerine giriyorlar. Böyle bir cümle yazan bir dil katili nasıl roman yazsın ha seni uykusuzdaş? Benim merak ettiğim sizlerinde böyle sıkıntıları var mı? Varsa söyleyin bilelim öğrenelim bir çözüm bulalım birlikte.

Of sıkıldım ben ya ne zor kardeşim yaşamak.

İyi sabahlamalar...

Not: uçev kikolamaca güzel bir şeydir. ama aslında böyle birşey yok.